LIBYA CRISIS: UPDATE:
Mula sa isang Filipino expat sa Libya
(Name blocked for safety reasons)

Email na natanggap ng MN February 25, 2011 (8.04.PM)

Maawa naman kayo sa amin!!!

Maawa naman kayo sa amin. hindi laro ang mga kaba, hirap at gutom na dinadanas at dadanasin pa. Mga kababayan. tulungan naman ninyo kaming kalampagin ang mga taga DFA

Si labor attache Nasser Mustafa ay dumating via Cairo sa wakas ay nakarating din kasama ang panibagong labor att. sana may magawa siya.

Di ko nga maintindihan ano ba talaga ang nasa isip ng mga taga DFA? kasi parang laro e. di ba nila alam ang talagang situation dito? or ito ba ay delaying tactics with the hope na maisaayos na ang lahat kaya sigurado na ang kanilang per diem at hazard pay at makatipid pa sila ng $50k .?

Ang ferry boat na sinakyan ng mga Americans ay nakarating na sa Malta.

Pero ang ating embassy ay nag iinsist ng bus. at dahil hindi makakuha ng malaking bus ay may priority. at ang mga teachers ang priority. Teachers who came to Libya at the OFWs behest for their children. Bakit mas mahalaga ba ang buhay nila kaysa ofw na siyang nagpasahod sa kanila? Di ko sinasabing hindi pero kung matino ang mga taga embassy ay kukuha sila ng ferry to Malta at hindi yung mga kapirangot na bus na ang unang 20 persons who happened to be teachers lang ang puedeng ma accommodate. Kung sa bagay magandang test point ito. para malaman kung tutuo bang safe silang makalusot. at kung hindi, di pasensya gusto nilang mauna e. diba?

So yung mga nasa airport ay stranded duon. Di makalabas dahil sumama uli ang panahon at may mga nakaharang na tangke sa daan. Kung nasa airport ka mahirapan kang humanap ng alternative route dahil walang mga secondary roads duon palabas lalo ngayong under construction ang malaking area sa paligid. Unless expert ka siguro sa mga pasikot sikot duon.

Wow! 5 man team ang dumating just to hire a bus! nag iiyakan na yung iba. Naaala ala ko tuloy yung kantang napakasaklap kuya eddie! Yung isa kong kaibigan na anduon ay sinamahan ang isang kababayan na gustong magpatulong para sa mga nastranded na kababayan sa SBEA, a place behind the airport. Hindi sila makalusot dahil sa mga tangkeng nakaharang duon. Pero sininghalan pa siya ng isang taga embassy. Tindi talaga. Para silang mga diyos na hindi malapitan ng ordinaryong tao. hehehe pasalamat sila wala ako duon baka nagwala ako. baka yung hindi ko nakasanayan na magmura ay magawa ko sa kanila.

Another long night para sa mga nasa owwa at phil. school. I feel sorry for them dahil may mga anduon na mga kaedad ko na late 50's na. Napakaginaw pa naman at masama nga ang panahon. sana walang magkasakit.

With the discomfort are the nameless fears lalo na sa mga kaibigan ko who have left their homes, given away their cars, left everything behind only to find that they have nowhere to go. Baka matulog pa sa matigas na semento, magsiksikan sa gitna ng napakaraming tao, giniginaw at higit sa lahat walang makakain. Di na rin makabalik sa kanilang bahay dahil wala ng sasakyan. habang ang embassy ay naghahanap pa ng bus.

As for us who remains I would prefer the prayers offered for my safety than go through that discomfort and uncertainty.

Ipagdasal ninyo na lang ako at gusto kong magwala sa kahunghangan ng mga taga embassy na willing isugal ang buhay ng mga teachers na ito kaysa magbitaw ng pera ng gobyerno. sayang nga naman. Total kung may mangyari ay puede naman mapalitan ang mga teachers saka baka makahingi pa nga ng pera sa UN . di two birds with one stone ang labas.

GOD BLESS